mar192019

Pacientët që marrin rituximab, i duhen nënshtruar kontrollit për hipogamaglobulinemi

Artikuj lidhur

07-12-2020 | Artriti reumatoid, një antiinflamator biologjik lehtëson dhimbjen te pacientët

23-07-2018 | Artriti reumatoid. Pse sarilumabi qëndron mbi mjekimet e tjera?

12-03-2024 | Ethet tropikale. Më shumë kontrolle dhe dezinfektim në porte dhe aeroporte. Hipoteza e testit të shpejtë

Pacientët në terapi me antitrupin monoklonal rituximab duhet t'i nënshtrohen skrinimit për hipogamaglobulineminë përpara dhe pas administrimit të barit, për shkak të riskut të hipogamaglobulinemisë së zgjatur dhe infeksioneve që lidhen me të, sipas një studimi të publikuar në "JAMA Network Open".

"Komiteti i Ekspertëve të Konsensusit për Rituximabin, në të shkuarën ka rekomanduar vlerësimin e IgG-së bazë përpara fillimit të rituximabit për trajtimin e artritit reumatoid dhe të rikontrollimit në çdo rast të përdorimit", thotë Sara Barmettler (Massachusetts General Hospital në Boston), autore kryesore e punimit. Kërkuesit kanë vlerësuar 4.479 pacientë që kanë marrë rituximab, për të përcaktuar nivelet e skrinimit për hipogamaglobulineminë, risqet infektive që lidhen me hipogamaglobulineminë dhe variablat që lidhen me një rritje të vdekshmërisë.

Analiza ka treguar se pjesa më e madhe e pacientëve (85,4%) nuk ka kryer kontrolle të niveleve të imunoglobulinës 12 muaj përpara fillimit të terapisë me rituximab. Ndërmjet pacientëve të kontrolluar, 47,8% ka paraqitur hipogamaglobulinemi nga shkalla më e lehtë deri te më e rënda dhe duke hyrë më në detaje, 19,3% e pacientëve me nivele normale të IgG-së përpara terapisë me rituximab, e ka zhvilluar hipogamaglobulineminë nga shkalla më e lehtë deri tek ajo më e rëndë, ashtu si edhe 23,1% e atyre me hipogamaglobulinemi të lehtë në fillim dhe 21,5% e atyre me hipogamaglobulinemi të moderuar në fillim. Normat e infeksionit të rëndë kanë rezultuar në mënyrë të konsiderueshme më të larta gjashtë muaj pas fillimit të rituximabit (21,7%), në krahasim me gjashtë muajt paraardhës (17,2%) dhe më të larta ndërmjet pacientëve me hipogamaglobulinemi në fillim. Verifikimi i komplikacioneve të rënda infektive në gjashtë muajt përpara dhe pas infuzionit të rituximabit, ka qenë i lidhur me një rritje të konsiderueshme të vdekshmërisë.

Ndërmjet pacientëve që kanë marrë një zëvendësim të imunoglobulinave (IgR) pas trajtimit me rituximab, doza kumulative më të larta të imunoglobulinës janë lidhur me një risk shumë të reduktuar të komplikacioneve infektive.