dhj142022
Kurkumina dhe mikrobiota. Efektet e dobishme rregulluese
Kurkumina është një polifenol që gjendet te shafrani i Indisë (Curcuma longa), një erëz shumë e njohur me origjinë orientale dhe që sot përdoret në kuzhinë edhe si suplement ushqimor. Mjekësia aziatike i ka njohur gjithmonë vetitë e saj kuruese si një antioksidant, antiviral dhe antiinflamator, aq sa është propozuar për një sërë çrregullimesh gastrointestinale, neurologjike, për diabetin dhe disa lloje kanceri. Megjithatë, roli farmakologjik i kurkuminës mbetet ende për t'u vërtetuar, duke pasur parasysh se marrëdhënia midis aktivitetit të saj in vitro dhe in vivo, biodisponueshmëria e dobët dhe paqëndrueshmëria kimike që e karakterizojnë nuk është demonstruar ende qartë.
Kurkumina: efektet kryesore në nivelin gastrointestinal
Sipas një hipoteze të kohëve të fundit, kurkumina mund të ushtrojë efektet e saj kryesore në nivelin gastrointestinal, pra aty ku përqendrimi është më i lartë pas administrimit oral nëpërmjet dy mënyrave: ndryshimit të mikrobiotës dhe modifikimit të funksioneve intestinale. Hipoteza se ky polifenol mund të veprojë drejtpërdrejt në mikrobiotën intestinale, duke i dhënë kështu një shpjegim fillestar paradoksit midis biodisponueshmërisë së ulët dhe aktivitetit farmakologjik, u hetua në kontekstin e një pune kërkimore nga Istituto Superiore di Sanità, dhe u botua në Nutrients. U analizuan 89 artikuj, të botuar midis 2015 dhe 2020, të cilët kanë hetuar marrëdhënien midis kurkuminës dhe mikrobiotës në modelet njerëzore dhe ato shtazore.
Efekt rregullues në përbërjen e mikroflorës intestinale
Disa studime mbi modelet njerëzore kanë konfirmuar hipotezën se kurkumina kryen efektin e saj rregullues duke modifikuar përbërjen e mikroflorës intestinale: duke favorizuar, për shembull, disa lloje bakteriale veçanërisht të dobishme, për shembull, Bifidobacteria, Lactobacilli dhe bakteret që prodhojnë butirate, dhe duke reduktuar numrin e patogjenëve, si Prevotellaceae, Coriobacterales, Enterobacteria dhe Rikenellaceae, shpesh të lidhura me shfaqjen e sëmundjeve sistemike. Megjithatë, të dhënat nuk çojnë në përfundimin e një efekti të drejtpërdrejtë prebiotik të kurkuminës: ai do të ishte rezultat i ndryshimeve të induktuara te bujtësit, të cilët, nga ana tjetër, ndryshojnë mikrobiotën duke rritur efektin e barrierës së intestinit dhe duke moduluar gjendjen inflamatore.
Megjithatë, shumë elementë sugjerojnë se ndërveprimi ndërmjet kurkuminës dhe mikrobiotës është i dyanshëm dhe se për rrjedhojë ka edhe një rol aktiv të mikroflorës në metabolizmin e kësaj substance, e cila do të transformohej jo vetëm në hepatocitet dhe enterocitet, por edhe nga enzimat e prodhuara nga vetë mikroflora.
Midis baktereve të afta për ta modifikuar do të ishin Escherichia coli, Bifidobacteria longum, Bifidobacteria pseudocatenulaum, Enterococcus faecalis, Lactobacillus acidophilus dhe Lactobacillus casei. Rezultati është gjenerimi i metabolitëve të ndryshëm aktivë, të cilët mund të veprojnë, me efekte antiinflamatore, antioksidante, antikancerogjene dhe neuroprotektive (në një mënyrë të ndryshme nga kurkumina nga e cila rrjedhin).
Paradoksi i biodisponueshmërisë së ulët
Studimi sqaroi më tej paradoksin midis biodisponueshmërisë (së ulët) dhe ndikimit në shëndet (i lartë), por, pavarësisht nga disponibiliteti gjithnjë në rritje i informacionit që hedh dritë mbi mekanizmin e veprimit të kurkuminës, studimet njerëzore in vivo janë ende të nevojshme për të hetuar marrëdhënien mes dietës dhe mikrobiotës në më shumë detaje, përfundojnë autorët. Kështu do të jetë e mundur të kuptohen ndërveprimet komplekse midis mikroflorës intestinale dhe substancës dhe të shpjegohet efikasiteti i saj terapeutik si një agjent i mundshëm për trajtimin e disbiozës intestinale dhe sëmundjeve të ndryshme që lidhen me to.
Francesca DeVecchi
Teknologe ushqimore
Nutrients 2020, 12, 2499
https://www.mdpi.com/2072-6643/12/9/2499?type=check_update&version=1